Daar sta je dan. 36 jaar oud en Cystic Fibrosis. En nieuwe longen natuurlijk.
Op 4 februari 2011 gaat weer een jongensdroom volkomen onverwacht in vervulling.
Ik ga een Elfstedentocht schaatsen. De alternatieve weliswaar maar dat doet er weinig aan af.
Als kind vond ik schaatsen al prachtig mooi om te doen. Buiten in de zuurstofrijke lucht, lekker in beweging om de longen schoon te houden.
Prachtig vond ik de Elfstedentochten van 85 en 86. Maar hoewel ik ook goed kon schaatsen was de elfstedentocht met mijn CF-lijf alleen een droom.
Onvermijdelijk werd mijn CF-longen met het verstrijken van de jaren steeds zwakker en gleed die droom steeds verder weg.
Maar nu - met mijn donorlongen - is mijn conditie beter dan deze ooit geweest is.
Ik sport, ik werk en ben zelfs vader van een jongetje van net drie jaar.
Een kans als deze kan ik niet laten lopen. Een jongensdroom wordt werkelijkheid op 4 februari met het team van Skate4Air voor de NCFS.
Ik hoop dat we met zijn allen ervoor kunnen zorgen dat de toekomst van de huidige en toekomstige generatie CF-ers nog veel beter kan worden.
Met veel onderzoek kunnen we betere behandelmethoden ontwikkelen en zorgen dat patiënten veel langer dan nu gezond kunnen blijven en (uiteindelijk) de almaar groeiende wachtlijsten voor transplantatie weer korter kunnen worden.
Ik zie er enorm naar uit om met deze gemotiveerde groep mee te schaatsen.
En als ik in mijn tweede ronde op de Weissensee over een bobbeltje ijs heen schaats, dan kan dat een traantje van geluk zijn dat ik onderweg verloren ben…
Op 4 februari 2011 gaat weer een jongensdroom volkomen onverwacht in vervulling.
Ik ga een Elfstedentocht schaatsen. De alternatieve weliswaar maar dat doet er weinig aan af.
Als kind vond ik schaatsen al prachtig mooi om te doen. Buiten in de zuurstofrijke lucht, lekker in beweging om de longen schoon te houden.
Prachtig vond ik de Elfstedentochten van 85 en 86. Maar hoewel ik ook goed kon schaatsen was de elfstedentocht met mijn CF-lijf alleen een droom.
Onvermijdelijk werd mijn CF-longen met het verstrijken van de jaren steeds zwakker en gleed die droom steeds verder weg.
Maar nu - met mijn donorlongen - is mijn conditie beter dan deze ooit geweest is.
Ik sport, ik werk en ben zelfs vader van een jongetje van net drie jaar.
Een kans als deze kan ik niet laten lopen. Een jongensdroom wordt werkelijkheid op 4 februari met het team van Skate4Air voor de NCFS.
Ik hoop dat we met zijn allen ervoor kunnen zorgen dat de toekomst van de huidige en toekomstige generatie CF-ers nog veel beter kan worden.
Met veel onderzoek kunnen we betere behandelmethoden ontwikkelen en zorgen dat patiënten veel langer dan nu gezond kunnen blijven en (uiteindelijk) de almaar groeiende wachtlijsten voor transplantatie weer korter kunnen worden.
Ik zie er enorm naar uit om met deze gemotiveerde groep mee te schaatsen.
En als ik in mijn tweede ronde op de Weissensee over een bobbeltje ijs heen schaats, dan kan dat een traantje van geluk zijn dat ik onderweg verloren ben…
