Martijn heeft vandaag een off-day. Misselijkheid en vochtvasthouden zijn enkele bijwerkingen van de nieuwe medicijnen en daar heeft Martijn dus last van. Hij probeert al de hele dag te slapen, maar dat valt niet mee. Vandaag had hij ook ineens last van een drain die begon te lekken en een infuus dat leek te zijn gesneuveld. Op iedere andere dag zijn dit overkomelijke
ongemakken, maar voor Martijn vandaag een teken dat het echt een rotdag is. Gelukkig geeft de verpleging aan dat dit verschijnselen zijn die er jammer maar helaas bijhoren. Wellicht morgen weer een betere dag.
Toch is er ook goed nieuws. Martijn is sinds vanmorgen helemaal zonder zuurstof ondersteuning. Dus weer een slangetje minder. Dit is voor mij een mijlpaal, omdat Martijn voor het laatst op zijn verjaardag (26-4) zonder zuurstof ondersteuning is geweest en daarna heel rap aan de 4 liter per minuut zat.
Hoewel Martijn weer op de verpleegafdeling ligt (kamer 28) is bezoek voor hem eigenlijk nog teveel drukte. Ik heb geen idee wanneer Martijn toe is aan bezoek, maar hij zal het vanzelf aangeven als hij ons zat is en behoefte heeft aan andere gezichten. Hij zal tussen de 4 tot 6 weken op de verpleegafdeling zijn om te revalideren. En we gaan maar even uit van 6 weken, dan valt het wellicht straks mee.
woensdag, juli 11, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Even een berichtje om te proberen jullie een hart onder de riem te steken. Kan me voorstellen dat 't frustrerend is als je niet zo opknapt als je zou verwachten. Jullie hebben hier zó lang naar toe geleefd. Die spanning moet er ook nog uit. Maar Tijn (& Lies), na regen komt zonneschijn! Dus morgen weer een dag... en dan voel je je vast al weer ietsje beter. En 't is ook ok om 't gewoon eens even een keer even niet zo te zien zitten. De moed er in houden is heel goed, maar 't moet geen "mooi weer spelen" worden. 't Is niet niks wat jullie allemaal voor je kiezen krijgen.
Sterkte!
liefs,
Elleny
Hoi Martijn en Annelies,
Ben bang dat dit soort tegenslagen er echt bij horen. Houdt moed!
Principe van herstel is vaak twee stapjes vooruit en dan weer ééntje terug. Maar, hoewel dat vaak niet zo voelt, is er toch een geleidelijke vooruitgang.
Sterkte!
Groeten Fred
We zullen Martijn nog vaak genoeg zien dus al het bezoek moet maar even wachten, rust lekker uit (allebei) maar hou ons op de hoogte...
Heb inmiddels een soort van dwangneurose...twee keer per dag "even kijken hoe het met Martijn gaat"...
Groeten uit Brielle
Lieve Martijn en Annelies,ja daar sta je dan met een mond vol tanden, want wat moet je voor opbeurends zeggen tegen iemand die al uren, dagen, maanden, jaren de moed en het vertrouwen er zo heeft ingehouden!! Die hoeven wij echt niks te vertellen, alleen constateren dat het toch een gewoon mens is. Lone kwam met een liedje uit school en dat wil ik jullie graag doorgeven :
't Is een mopper mopper dag
af en toe een dagje mopperen dat mag
Kijk boos in het rond
stamp met je benen op de grond
't Komt wel weer voorbij
En morgen is iedereen weer blij.
Lieve groeten en sterkte!
tante Leny
Een reactie posten