We genieten ervan en denken even niet aan bloggen.
De beschuitjes staan klaar voor wie zin heeft. Annelies en Thiemo houden van 13-15 rust. Bel even van te voren zodat ik nog snel naar de AH kan....
In 2007 kreeg ik donorlongen. Sindsdien vestig ik met mijn sport aandacht op Cystic Fibrosis en Orgaandonatie. Ik geniet van mijn nieuwe leven, als vader in een jong gezin en als sporter met een nieuwe start.
We genieten ervan en denken even niet aan bloggen.
De beschuitjes staan klaar voor wie zin heeft. Annelies en Thiemo houden van 13-15 rust. Bel even van te voren zodat ik nog snel naar de AH kan....
Laadklep is een Nederlands woord.
Laadvermogen ook.
Maar laadste? .... dat bestaat niet....
Spellen is een vak zoals meester Eric en meester Helen af en toe fijntjes laten weten.
Er zijn suggesties gedaan dat ik een column of boek zou moeten schrijven.
Met mijn spelling van de afgelopen tijd heb ik mijn brevet van onvermogen wel afgegeven, dunkt mij. Ik houd het dus tot mijn blog.
Alhoewel redacteuren hebben ook werk nodig...
PS Ik heb de titel van zaterdag aangepast.
Sinds gisteren hangen de gordijntjes.
Voor Gamba is alles klaar. Ik werk stug verder aan een enorme TO-DO lijst.
Annelies kijkt toe, moedigt aan en slaapt overdag ipv 's nachts.
De film van ons leven bestaat en is nu (vrijdag 22:00) bezig op RTL 8.
De film heet Cupid & Cate.
Kortweg:
Man heeft goede baan bij gerennomeerd bureau.
Ze ontmoeten elkaar.
Ze trouwen in de wetenschap dat hij ernstig ziek is.
Hij ondergaat chemo's en is hondsberoerd.
Zij blijkt dan zwanger.
Hij beland op de IC.
De film is nog niet afgelopen.
Annelies en ik houden het voor gezien.
We kennen de teneur van de film al en het einde maken we liever zelf.
Het is me wat. Ik word zowaar beter...
Vanwege de opening van het theater a/d plas was het personeel gisteren op excursie.
Naar de The Police in de Arena.
Hoewel de exceursieleider een beetje verhoging en hoofdpijn had is in overleg met UMC besloten dat de excursie toch vooral doorgang moest vinden. De chauffeur van het gezelschap was hoogzwanger maar ook dat mocht de pret niet drukken.
Heeft het kind tenminste meteen een beetje in de gaten in wat voor een nest het wordt geboren.
Of het daardoor nu sneller komt?
Enfin. Superconcert. Veel oude hits en veel meezingen.
Dat wil zeggen dat deed de rest van het stadion luidkeels en ik deed voor spek-en-bonen mee.
Gevolg. Er staat nu een stemband stil en de andere is schor, dus dat gaat fijn zo.
Vanaf onze plaatsen hebben we overigens kunnen vaststellen dat Sting maar een klein mannetje is. Maximaal 1 cm. Met verrekijker. Ik dacht dat hij groter was. Zo ziet hij er althans uit op TV.
Binnenkort herhaling van het concert in ons plaatselijk theater a/d plas.
Datum wordt nog bekend gemaakt.
Bijgaande foto is vast een voorproefje.
Dit bericht ontvangt u van een KPN gebruiker.
U kunt niet antwoorden op dit bericht.
U kunt meer informatie vinden op www.kpn.com trefwoord "mms"
Gisterenmorgen was ook een dag van bellen.
Zoals elke dag meette ik na het opstaan mijn longfunctie. Deze was 2.94 liter.
De dag ervoor was deze 3.46 liter en hij is al een dag of 10 niet onder de 3 liter geweest.
De 2.94 is bovendien ca. 15% minder dan de dag ervoor.
Dat is ook een bel. Een alarmbel.
En dat betekent bellen naar de EHBO van het UMC.
Na telefonisch consult en opnieuw meten (nu slechts 2.66 liter, dus alarmbel in het kwadraat) was er geen ontkomen aan.
We mochten naar Utrecht - niet voor de geplande boekenbeurs - maar voor de EHBO.
Met een koffertje kleding, sprayapparaat etc. voor als ze me er willen houden.
Met de schrik van afstoting in het lijf zijn we vertrokken.
Bloed onderzoek, longfoto, nog een keer blazen. De hele riedel.
En dan ook leuk Dr. Rodius had dienst; Aardige vent maar de vorige keer dat ik hem zag heb ik daarna 3 maanden in het ziekenhuis gelegen. Niet echt een lekkere herrinering dus.
Enfin. In de loop van de middag in het UMC steeg mijn longfunctie gelukkig puntje-bij-puntje tot 3.11 liter.
Na alle metingen volgt overleg tussen Dr. Rodius en de dienstdoende transpantatiearts (de voor mijn onbekende dr. Kessels).
In spanning wachten we af.
Na een klein uurtje komt het verlossende woord.
Ik mag naar huis. Opluchting.
Wel moet ik extra Prednison gebruiken, een extra antibiotica kuurtje en maandag terugkomen voor onderzoek.
Blij dat ik naar huis kan, maar vooral teleurgesteld dat ik weer 'ziek' ben vertrekken we.
Bellen is niet altijd leuk. Vooral niet als er 'alarm' voor staat.
PS de boekenbeurs moet even wachten tot Oktober in Brussel