Vrijdag 5 februari 2008.
Vroeg opgestaan.
Eerst koffie. Dan douchen.
Net pak aan. Dress down friday, dus geen das.
Snel ontbijt en naar het werk.
Naar Den Haag. Onderweg vernevelen.
Annelies brengt Thiemo naar de dagopvang.
En werkt zelf tot laat.
Lekker gewerkt.
Veel in gang gezet afgelopen weken, dus nu op gang te houden.
Overzichtsnotitie geschreven.
Nieuw idee gelanceerd en vergadering over gepland.
Vroeg naar huis.
Voor fysio. Lekker lopen, tillen, duwen.
Een hele gewone dag dus.
Maar toch zoo bijzonder.
Waarom?
Mijn vorige twee 5 februari's eindigde op de operatietafel in het UMC!
Gevolgd door maandenlange ziekenhuis-opnames.
Mijn eigen D-day...
Hij is ggeruisloos voorbijgegaan.
Geen kaartjes, aandacht of medeleven.
Geen ziekenhuis.
Life goes on.
maandag, februari 11, 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ik raak iedere keer zo in de war van die blogs van jou....vrijdag was het toch gewoon de achtste?
Trouwens, wat jij allemaal wel niet doet om een kaartje opgestuurd te krijgen....
Ben blij dat je het "oude" leventje weer aan 't oppakken bent!
Eric
Een reactie posten