Zaterdag waren we weg.
Voor een feestje.
Thiemo mocht ergens anders spelen.
Bij opa.
Die pastte wel op.
Zei 'ie.
Sindsdien is het heksenketel thuis.
Thiemo kan ineens rollen en draaien.
Gillen en kraaien. Alles.
En hij blijft maar liedjes zingen.
dinsdag, februari 26, 2008
ma 25/2: M'n opa
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hoi Martijn,
Gaaaf lied! Ik denk dat Thiemo zijn opa zeker zo zal zien als ze bezingen! (iets meer nadruk op lieve als op oude hoop ik voor Henk! en nog bedankt voor de kaart!)
Groeten en tot horen,
Fred
Hoi martijn,
Mag ik nog even reageren op je stukje van de 20e,Enorm trots op je met al die ongelooflijke records (dan met name die van 101%)....Ik denk dat ik maar flink aan de bak moet, want vergeleken met jouw records is mijn fysieke / conditionele gestel een lachertje..
Een reactie posten