zondag, juli 06, 2008

Zo 6/7: Nooit meer


Nog steeds denk ik er aan. Elke dag.
’s Morgens vroeg al voor mijn kopje koffie of krantje,
onder de douche in de badkamer.

De gedachte alleen al.
Vreselijk.

Na bijna een jaar van onbeperkt ademen.
Eindeloos ademen.
Om het nóóit meer zo kwaad te hebben.

De dag de verlossing.
Het staat in mijn geheugen gegrift.
Met onuitwisbare diepe groeven.
Geen dag gaf meer opluchting.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve Martijn, Annelies en Thiemo, het voelt als een verjaardag. Geniet er met volle teugen van. Fijne vakantie gehad? Dan ga je nu zeker weer trainen? succes met alles! Hartelijke groeten voor jullie en dikke knuffel voor
Thiemo van ons uit Leimuiden.

Anoniem zei

Hoi Martijn,

Sorry dat ik gister verstek liet gaan, kwam te laat uit Zweden. Was het een feestelijke gezellige aangelegenheid of viel er iets te veel water uit de lucht?

Iig... ja, gefeliciteerd! Hoop dat jullie genoten hebben en kom graag een andere keer langs!

Groetjes

Anoniem zei

Hoi Martijn en Annelies,

wat hebben jullie het goed verzorgd allemaal gisteren!
Erg leuk om jullie familie ontmoeten en kennis te maken met de andere bloggers!
Op naar het volgende jubileum!

Tot horen en de groeten,

Fred

Anoniem zei

Hoi Martijn, ik vind het ook zo'n opluchting om elke keer te horen hoe goed het met je gaat, maar voor mij is die opluchting vooral figuurlijk. Ik vind het altijd leuk om te lezen hoe je zo met taal speelt af en toe en ik sluit me aan bij de anderen: tot de volgende longjaardag

Anoniem zei

wij hebben zondag enorm genoten van je eerste verjaardag en kijken alweer uit naar de volgende!
zelfs de regen kon de pret niet drukken en het was super georganiseerd hoe kan het ook anders

groetjes chantal