Er werden veel ballen gegooid. En bijna niets geraakt. De regels waren me volstrekt onduidelijk, maar er werd wel veel gezongen op de klanken van Garth Brooks. En smakeloze broodjes hotdog gegeten. Op aanraden ben ik nog achter de lijn van werper gaan staan om de beloofde curveballs te zien. Maar hoe ik ook keek, ik zag geen curves.
Slag en wijd. En dat heel vaak. Op de sign-a-long van Friends in Low Places na (ken ik nog uit mijn hoofd) was het oneindig saai. Ik heb daarna nog een aantal grote major leageu wedstrijden gezien. Beter broodjes en een nog veel grotere mensenmassa in opperste verrukking. Bij binnengaan van het stadion (zo groot als de Kuip) moest in mijn meegebrachte blikje cola inleveren. Na afloop kreeg ik die gelabeld met mijn naam weer terug. Alstublieft meneer. Kom er maar om in de Kuip. Maar het spel bleef saai.
Tot vannacht. Van 4 tot 7 heb ik geboeid, gefascineerd en op het puntje van mijn stoel zitten kijken.
Wat een spel. Een voetbaluitslag in het honkbal.
2-1 GEWONNEN.
Wij zijn wereldkampioen in de grootste sport ter wereld !
Wie geeft er nu nog iets om voetbal?
Dit is het hoogtepunt van de Euro-crisis waar een failliet Griekenland niet tegenop kan.
2 opmerkingen:
Leuk stukje Martijn:) Ik heb het zelf niet gezien maar wel blij dat ze gewonnen hebben!
We zijn in Mei naar Amerika geweest, en hebben daar een wedstrijd Honkbal gezien, ik vond het toen erg leuk (maar dat zal ook wel door de sfeer komen, en het feit dat je daar bent)
Leuk nu, dat we wereldkampioen zijn geworden:)
groetjes Tamara
ook gefeliciteerd!
groeten Fred
Een reactie posten