donderdag, februari 28, 2008
Do 28/2: Obbelie Wobbelie in het grote-mensen-ziekenhuis
Vandaag ging Obbelie Wobbelie
met zijn vader naar het ziekenhuis
het grote mensen ziekenhuis
Al vroeg gingen ze op stap
want ze hadden een afspraak
bij de dokter
en dan mag je niet te laat komen
Dus in de auto
alles inpakken en weg
het ziekenhuis is heel lang rijden
over de grote weg
maar gelukkig waren ze op tijd
In het grote mensen ziekenhuis
waren heel veel dokters
en ook zusters
in witte pakken
Allemaal wilde ze papa spreken
en papa kreeg een heel ingewikkeld apparaat
en toen moest papa een prik in zijn buik
Auw
Daarna ging papa met Obbelie Wobbelie
naar de long-afdeling
... want Obbelie Wobbelie hoestte ook een beetje...
Zou Obbelie Wobbelie dan toch moeten blijven
Obbelie Wobbelie werd een beetje bang
Hij wil niet alleen in het ziekenhuis!
Alle zusters lachtte naar Obbelie Wobbelie
en waren allemaal heel lief
en toen ze uitgelachen waren
mochten Obbelie Wobbelie en papa weer naar huis
Maar natuurlijk...
het was toch een grote-mensen-ziekenhuis
Dit was weer een spannend avontuur van Obbelie Wobbelie
-----
Obbelie Wobbelie in het grote-mensen-ziekenhuis
OW.003, 28/2/2008
(c) 2008, MA Oudeman
dinsdag, februari 26, 2008
ma 25/2: M'n opa
Zaterdag waren we weg.
Voor een feestje.
Thiemo mocht ergens anders spelen.
Bij opa.
Die pastte wel op.
Zei 'ie.
Sindsdien is het heksenketel thuis.
Thiemo kan ineens rollen en draaien.
Gillen en kraaien. Alles.
En hij blijft maar liedjes zingen.
woensdag, februari 20, 2008
Do 21/2: pxq
En van de oude economie ook trouwens.
Dit omdat zuster-lief examen moet doen en (o)pa-lief haar daarbij helpt.
Klassieke termen komen langs.
Schaarse middelen, vrije markt, winstmaximalisatie, grensnut.
Dat werk.
Haar leerboek beschrijft het bedrijfsleven als ware rupsjes-nooit-genoeg.
Alles wat telt is winst maken en geld verdienen. Jakkes.
Toch zit er wel wat in die economische wetenschap.
Zo gaat het niet om hoeveel je verkoopt, maar om de hoeveelheid en de prijs per stuk.
De prijs maal de hoeveelheid is de omzet.
In het Engels is dat Price x Quantity.
P x Q dus.
Moraal van het verhaal.
Het gaat in het leven niet alleen om het aantal jaren (de Q),
maar ook om de kwaliteit van het leven (de P).
P x Q dus.
Vanavond ben ik alleen thuis.
Met Thiemo.
Dat wordt weer een dikke P+ avond.
Wo 20/2: wereld-record
Mijn testresultaten en half jaar na transplantatie:
6 minuten looptest: 760 meter
NB hoogste na transplantatie van UMC patiënten tot nu toe is 790m dus dat record gaat zeker sneuvelen.
Shuttle-run: stap 13
NB De test heeft 15 stappen. Nog niemand na transplantatie heeft hem uitgelopen…
Voor mij is het wanneer? niet of.
Spierkracht benen: meer dan bij screening
NB 1 iemand van de 100 UMC-ers ging me voor wat betreft spierherstel.
Maar die had daar wel een jaar voor nodig.
Longfunctie: 101%
1% meer dan volledig gezonde mensen
81% meer dan een half jaar gelden
Het zijn maar cijfers. Ze zeggen niets.
Een cijfertje is belangrijk.
De overleving van longtransplantatie-patienten.
Deze is als alles goed gaat 8-10 jaar.
De langste schat ik op ongeveer 20 jaar. Ter wereld.
Dat record ga ik maar eens nastreven.
…. dan nodig ik mezelf nu vast uit voor de bruiloft van Thiemo...
vrijdag, februari 15, 2008
Do 14/2: My Funny Valentine
dinsdag, februari 12, 2008
Di 12/2: 8 uur
Van 23:00 tot 7:30 sliep Thiemo.
Aan een stuk.
Ik ook.
Dat was voor ons beiden bijzonder.
Maar eerlijk is eerlijk.
Voor mij het meest.
Sinds ongeveer een jaar was dat niet meer gebeurd.
Eerst slapeloze nachten vanwege zuurstofgebrek ondanks het zuurstofapparaat.
Daarna maandenlang vanwege ziekenhuis-bijgeluiden (met name het piepende infuus).
Daarna maanden vanwege de onrust, slapeloosheid en pijn.
Tot slot een paar maanden vanwege puur geluk (in de persoon van Thiemo die midden in de nacht liet weten honger te hebben).
In het ziekenhuis had ik al een taart uitgeloofd voor een nacht van 8 uur slaap.
Deze kan nu worden genuttigd.
Iedereen is welkom.
maandag, februari 11, 2008
Ma 11/2: Een hele bijzondere dag
Vroeg opgestaan.
Eerst koffie. Dan douchen.
Net pak aan. Dress down friday, dus geen das.
Snel ontbijt en naar het werk.
Naar Den Haag. Onderweg vernevelen.
Annelies brengt Thiemo naar de dagopvang.
En werkt zelf tot laat.
Lekker gewerkt.
Veel in gang gezet afgelopen weken, dus nu op gang te houden.
Overzichtsnotitie geschreven.
Nieuw idee gelanceerd en vergadering over gepland.
Vroeg naar huis.
Voor fysio. Lekker lopen, tillen, duwen.
Een hele gewone dag dus.
Maar toch zoo bijzonder.
Waarom?
Mijn vorige twee 5 februari's eindigde op de operatietafel in het UMC!
Gevolgd door maandenlange ziekenhuis-opnames.
Mijn eigen D-day...
Hij is ggeruisloos voorbijgegaan.
Geen kaartjes, aandacht of medeleven.
Geen ziekenhuis.
Life goes on.
dinsdag, februari 05, 2008
Zo 27/1: A last kiss goodbye
Je was weer even terug
Maar je moet gaan
Nog een kus
En dan tot ziens
Het ga je goed
Thiemo komt vast
nog eens bij je kijken
Dag lieve vogel...

maandag, februari 04, 2008
Do 4/2: Ja meester
Ik word.
Jij wordt.
Hij wordt.
Wij worden.
Jullie worden.
Zij worden.
Ik word.
Jij wordt.
Hij wordt.
Wij worden.
Jullie worden.
Zij worden.
Ik word.
Jij wordt.
Hij wordt.
Wij worden.
Jullie worden.
Zij worden.