Do 3/4: Hell and back

Gisteren was een draak van een ski-dag.
Zoals te zien op die foto.
Geen hand voor ogen was te zien.
Sneeuw. Kou.
Bugle-pistes overal.

In het naastgelegen dal raakte we het spoor bijster.
Remco verdween in de witte mist.
En stond volstrekt onzichtbaar 10 meter bij me vandaan.
Hij kon me ook niet horen.
Maar dat ligt aan hem.

Pluviometre moest ons redden.
Paaltje voor paaltje skiede we terug.
Het huisje in. Warm en droog.
Moe maar voldaan.

Vandaag een topdag.
Sneeuw en zon.
Een plaatje.