Vr 4/4: Prikhekel

Ik houd van skien.
Elke winter wil ik de bergen in en de latten op.
Een tijdje mocht en kon dat niet.
Nu wel.
En dus leef ik me uit in het hoogste ski-dorp van Europa.
Ik - zo blijkt - houd nog net zoveel van skien als vroeger.

Maar dan wel alleen van skien.
In mooi weer.
Soms echter moet je een vlak stukje overbruggen.
Daar heb ik een enorme prikhekel aan.
Prikhekel.
Nieuw woord. Dekt de lading volledig.

Het kost bergen energie en ging me steeds slechter af.
Vaak vond je me hoog in de piste zodat ik elke vorm van prikken kon vermijden.
Dat helpt matig.
Hessel en Remco hebben me geduwd en voortgetrokken.

Vandaag was het weer prikken geblazen.
Maar met mijn nieuwe conditie is het prik-maar-raak-dag.
Ik haal mensen in, duw mensen voort en trek en passent snowboarders los.
Ik wel.

Prikpret?